PROLOG

Dwoje chłopaków. Dwie bratnie dusze.

Dwie osoby które bez wahania skoczyłyby za sobą w ogień.

Przyjaciele? Nie tylko.

Ich braterska przyjaźń powoli zamienia się w coś więcej. Zakochują się w sobie i nie wyobrażają sobie życia bez drugiej połówki.

Czy coś tu nie pasuje?

Nie. Na razie jest pięknie.

Bo cóż może być piękniejszego od dwójki bezgranicznie ufających sobie, bezwarunkowo kochających się ludzi?

A jednak są osoby, które uważają że oni nie mają prawa do „normalnej” miłości.

„Normalna” miłość?

To możliwość chodzenia za rękę, przytulania się. Częste buziaki i nieograniczona ilość głębokich spojrzeń.

Niby nic specjalnego, tak postępują zakochani.

Ale nie oni.

Oni tak nie mogą.

Oni muszą trzymać dystans, dla dobra ogółu.

Oni muszą udawać.

Oni są kontrolowani, bo mogliby spowodować niepowodzenie w „najważniejszej” sferze ich życia.

Dlaczego wzięłam „najważniejszej” w cudzysłów?

Bo polemizowałabym z kimś, kto by powiedział że taka miłość jest mniej ważna od kariery.

A to wszystko ich niszczy, powoli zabija.

Bo ile można tak żyć?

Gdzie jesteś ganiony za każde spojrzenie?

To jakby wbić ostry nóż w ich piersi, i powoli docierać do serc…

*******************************************************************************************
Witam serdecznie.
Zapraszam na opowiadanie o tematyce - Larry Stylinson.
Jest to mój drugi blog, ten sam bromance, oparty na poprzednim, aczkolwiek NIE MUSISZ przeczytać tamtego bloga, aby wiedzieć co tu się będzie działo ( link jest po prawo, jak coś ;))
Mam nadzieję, że opowiadanie spotka się z jakimś zainteresowaniem, bardzo chciałabym czytać Wasze opinie w komentarzach.
Rozdziały będą dodawane w różnych odstępach czasu, to zależy jak u mnie będzie ze szkołą itp; )
Tak więc zachęcam do czytania, do pisania komentarzy, i do zobaczenia niedługo ;)
https://twitter.com/lifetastegreat - mój twitter, zawsze follow back ;)
Rozdział 1 już napisany, najpierw porozsyłam trochę tego bloga no i po kilku komentarzach pojawi się :)
pozdrawiam, @lifetastegreat